İbret aldığım cümleler / sözler

Anne-baba olmak baştan itibaren sorumluluğu yüklenmek demek. Kimse ondan kaçamaz, kaçmamalı. Baba üzerinde yeni yeni durulmaya başladı. “Baba” çocuğun dış dünyaya açılması için bir kapıdır. Baba aslında özgüveni temsil eder. Baba ile olumlu ilişki kurabilen çocuk, kendi bedenine ve cinsel kimliğine güven duyar. Modern dünyada anne ve babaların omzu çökmüş vaziyette, çok yorgun işten geliyorlar, çocukları ile zor iletişim kuruyorlar, anne ve baba ile yoğun etkileşim içindeki, kendine güven duyan nesiller kayboluyor. Çocuklar televizyona, sosyal medyaya kaçıp, kendilerini oralarda var etmeye çalışıyorlar ama hiçbirşey insana, birebir göz temasının verdiği o esenlik hissi kadar koruyamaz. Çocuklarımıza ilk 10 yıllarında zamanımızı doya doya vermemiz lazım. Hele de babaların erkek çocuklar için vazgeçilmez önemde. Babalarıyla sağlayacakları özgüven duygusunu çocuklardan esirgememek gerekir. 

“HİÇBİR ŞEY İNSANI, GÖZGÖZE TEMASIN VERDİĞİ ESENLİK HİSSİ KADAR KORUYAMAZ”

Prof. Dr. Kemal Sayar

İbret aldığım cümleler / sözler

“Şöyle bir bakın etrafınıza: İnsan ilişkilerinde bir kirlenme, ruh dünyamıza sinmiş bir çirkinleşme yok mu? Hayatın pek çok alanında, güzelliğin izini sürmek dururken, çirkinliğe mağlup olmuyor muyuz? Dikkatlerimizi güzel olanı seçip ayıklamak yerine çirkin olanı teşhire yöneltmiyor muyuz? Çirkinliği konuşmaya ve yaşamaya ayırdığımız saatler arasında, güzellikle dolu anların bir hükmü, sahiciliği ve heyecanı kaldı mı?”

“İnanmak güzelliği görmeyi, güzellikle hemhal olmayı mümkün kılmıyorsa, ortada önemli bir sorun var demektir. İnandığını söyleyen insanlar hâlâ ‘Tanrı’nın sözlerini işitme kıtlığı’ çekiyorlarsa, bu sorunu iyi teşhis etmek gerekir.”

“Aslolan güzelliktir ve kâinatı temaşa eden kişi şerrin hayra, çirkinliğin de güzelliğe inkılâp edebileceğini fark eder. Ki insana verilen görev, bozulmuş olanı onarmak, yıkılmış olanı yerine koymaktır.”

Ve işte bunun için, insanın kendine iyi bakması gerekiyor…

Prof. Dr. Kemal Sayar

İlim Öğrenmek İsteyene Merhaba!

Cenâb-ı Hak buyuruyor:

“De ki: Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?” (Zümer, 9)

Rasûlullah (sav) buyurdular:

“Dünya ve onun içinde olan şeyler değersizdir. Sadece Allah’ı zikretmek ve O’na yaklaştıran şeylerle, ilim öğreten âlim ve öğrenmek isteyen talebe bundan müstesnadır.” (Tirmizî, Zühd, 14)

Safvan bin Assâl (ra) bir gün mescidde bulunan Peygamber Efendimiz’in yanına gider ve:

-Yâ Resûlallâh, ilim öğrenmek için geldim, der.

Efendimiz: ” Melekler ilme olan sevgilerinden ötürü kanatlarıyla ilim tâlibinin çevresinde birinci kat semâya kadar halka oluştururlar.” buyurur. (Heysemî, I, 131)

Resûl-i Ekrem Efendimiz, bizleri daha samimi bir şekilde ilme talip olmaya teşvik için şöyle buyurmaktadır:

“Kim ilim tahsiline yönelirse, Allah o kişiye cennetin yolunu kolaylaştırır. Melekler yaptığından hoşnut oldukları için ilim öğrenmek isteyen kimsenin üzerine kanatlarını gererler. Göklerde ve yerde bulunanlar, hatta suyun içindeki balıklar bile âlim için Allah’tan mağfiret dilerler. Âlimin âbide karşı üstünlüğü, ayın diğer yıldızlara olan üstünlüğü gibidir. Şüphesiz ki âlimler, peygamberlerin vârisleridir. Peygamberler altın ve gümüş miras bırakmazlar; sadece ilmi miras bırakırlar. O mirası alan kimse, bol nasip ve kısmet almış olur.” (Ebû Dâvûd, İlim, 1; Tirmizî, İlim, 19)

Esma-ül Hüsna (Allah’ın En Güzel İsimleri)

el-Mâcid: Şanı yüce olan, keremi bol olan, yardımı çok olan, in’âm ve ihsânı bol olan demektir.

“Oku!” emrinin, ilk olarak inen âyetlerin içinde iki kez tekrar edilmesi, İslâm’ın ilme, ilim öğrenmeye ve öğretmeye verdiği ehemmiyeti gösterir. Bu âyetlerde ilmi öğretenin esasen Allah Teâlâ olduğu bildirilerek insana: “Rabbinin adını zikret, indirdiği âyetleri O’nun adına ve rızasına uygun olarak oku, engin mânalarını anla, kendini oku, kâinâtı oku ve ma’rifet-i ilâhîye ererek ihsan derecesinde bir kulluk hayatı yaşa!” telkininde bulunulmaktadır.

 

 

Dostluk

Dostluk

İnanan insana Allah’a teslimiyet hazzını, güveni öğreten ve onunla dostluğa hazırlayan ilk basamaktır.

Vallâhu a’lemu bi a’dâikum. Ve kefâ billâhi veliyyen, ve kefâ billâhi nasîrâ(nasîran).
Allah sizin düşmanlarınızı çok iyi bilir. Gerçek bir dost olarak Allah yeter. Ve yardımcı olarak da Allah yeter.NİSÂ – 45

Sonra

Dost bildiklerimizden darbeler yedikçe, mesafe ve  menfaatlerin öne çıkabildiğini gördükçe

 neden gerçek bir dost olarak Allah’ın yettiğini söylediğini öğrenir.

Ve lekad halaknel insâne ve na’lemu mâ tuvesvisu bihî nefsuh(nefsuhu), ve nahnu akrebu ileyhi min hablil verîdi.

Andolsun insanı biz yarattık ve nefsinin kendisine fısıldadıklarını biliriz. Ve biz ona şah damarından daha yakınız.KAF – 16

Gerçek Dost’a münacat

Hasbün Allahü ve nimel-vekil, nimel-mevla ve nimen-nasir. Gufraneke Rabbena ve ileykel masir.
Allah bize yeter; o ne güzel vekildir, o ne güzel mevladır, o ne güzel yardımcıdır. Rabbimiz, senden affını dileriz, zira dönüs, ancak sana’dır.

İsra Doğan