Son Perde

Cenâb-ı Hak buyuruyor:

“(Resûlüm!) de ki: Ey ehl-i kitap! Sizinle bizim aramızda müşterek olan bir söze geliniz: Allah’tan başkasına tapmayalım. O’na hiçbir şeyi eş tutmayalım ve Allah’ı bırakıp da kimimiz kimimizi ilâhlaştırmasın. Eğer onlar yine yüz çevirirlerse, işte o zaman: Şahit olun ki biz müslümanlarız! deyiniz.” (Âl-i İmrân, 64)

Rasûlullah (sav) buyurdular:

“Bir kimse son nefeste (hâlis bir kalb ile) kelime-i tevhid getirirse, cennete girer…” (Ebû Dâvûd, Cenâiz, 20; Hâkim, Müstedrek, I, 503)

İnsan hayatının son perdesi, gözlerin fânî dünyaya kapandığı andır. Bu son anda mü’min olarak gözlerini kapatan insanlar, bahtiyar kimselerdir. Dünyaya niye geldiğinin farkına varmış, bu dünyadan nasibini almış ve ebedî saadet yurdu olan cennetin giriş biletini almış kimselerdir. Peygamber Efendimiz (sav) şöyle buyurur:

“Bir kimse son nefeste (hâlis bir kalb ile) kelime-i tevhid getirirse, cennete girer…” (Ebû Dâvûd, Cenâiz, 20; Hâkim, Müstedrek, I, 503)

Îmana giriş kapısı olan “Kelime-i Tevhid”in değeri üzerinde bir başka hadis-i şerif şöyle buyurur:

“Lâ ilâhe illâllâh!, Allah katındaki yeri ve değeri pek büyük olan bir kelimedir. Kim tam bir ihlâs ve sadâkat içinde onu söylerse, Allâh onu cennete koyar. Kim de onu inanmadığı hâlde sadece diliyle söylerse, canı ve malı korunur; lâkin yarın Allâh’a kavuşunca, Allâh da onun hesâbını görür.” (Heysemî, Mecmau’z-Zevâid, I, 26)

Esma-ül Hüsna (Allah’ın En Güzel İsimleri)

el-Câmi’: Bütün iyilik ve güzellikleri, erdem ve övgüleri zatında toplayan, evrendeki tüm varlıkları, tam bir âhenkle toplayıp düzenleyen, tabiatları zıt olan birçok unsuru birleştiren, insanları birbirlerine sevdirip kalpleri ısındıran, mahlûkatı hesaba çekmek ve insanlara, kazandıklarının karşılığını vermek için, kıyamet gününde bir araya toplayan demektir.

Rabbimiz, bizi, tevhid dâvetine teslim olmuş, mü’min ve muvahhid kimselerden eylesin. Îman gölgesinde ve îman çerçevesinde bir hayat yaşayıp rûhumuzu yine mü’minler olarak teslim eden seçtiği, sevdiği sâlih kullar arasına bizleri de dâhil eylesin. Âmin

HADÎKATÜ’S-SÜ’EDÂ (ERENLER BAHÇESİ)- FUZÛLÎ

Yâ Rabb! Ne fitnedür ki, harâb itdi âlemi
Âzürde kıldı rûh-i Rasûl-i mükerremi
A’yân-ı âl-i Ahmed’e gerdûn cefâ kılub
Eşref-i Ehl-i Beyte revâ gördi mâtemi
Vâ hasretâ ki, buldı halel seyl-i fitneden
Şer’ün metin binâsı vü bünyâd-ı muhkemi
Gül-zâr-ı Kerbelâya dikildi nihâl-ı gam
Hoşdur kim ânı eylese sîrâb göz nemi

Çeviri: Ya Rabb ! Bu ne fitnedir ki, âlemi harab etti; saygıdeğer Peygamberi’in ruhunu incitti. Hazret-i Muhammed âilesinin ileri gelenlerine cefa etti de felek, şerîatın dayanıklı yapısıyla sağlam temeli fitne seliyle zarara uğradı. Kerbelâ’nın gül-bahçesine tasa fidanı dikildi; o fidanı gözyaşlarıyla sulamak iyi olur.

NÛH PEYGAMBER’İN ÇEKTİĞİ SIKINTILAR

Ölmeden önce ölünüz

İlim sohbetlerinde sıkça anlatılan bu sözün içeriği önemlidir. Ölüm;  Dünya’yı sevenleri ürküten bir sözken, onlara birde ölmeden önce ölünüz demek önünden en sevdiği yiyeceği / eşyayı v.s  almak gibidir. Bu sözle kast edilen elbette Dünyadan el etek çekmek değildir. Zahiren inzivaya çekilmek olarak algılansa da,  batıni bir manası vardır. Gereğinden çok, lüzümündan fazla, hiç ölmeyecekmiş gibi fani Dünya’ya bağlanmamayı ve hesap gününü unutmadan islami kurallara riayet tavsiye edilmektedir. Öldürülecek olan beden değil, kötü huylarımızdır. Öldürülecek olan hesap günü bize faydası olmayacak bilgilere ömrümüzü adayarak zamanı, emeği heba etme güdüsüdür.

” Ölümle, insanın elinden, diğer azaları gibi, gözü ve dili de alınır. O artık okuma, anlatma nimetlerinden mahrumdur. Bunu düşünerek,orada yarayacakları burada öğrenen ve orada konuşulacakları burada dinleyen insan, ölmeden evvel ölmüş demektir. Kısaca, ölmeden evvel ölenler, nefsî arzularını hayatta iken terk etmeyi başarıp, Allah’ın küllî iradesine tâbi olurlar.(SİE) ”

Bu kavramın manasını idrak ederek yaşamak bizleri kul hakkına girmekten, helal dairesinden çıkmaktan, günah işlemekten koruyacaktır. En önemlisi de yapıp edegeldiğimiz gizli saklı her işte kendimizi murakabe etmeye* yarayacaktır. İnsanlara karşı inkar etmekle, suçlar ispat edilip kanıtlanamasa da Allah’ın görüşünden kaçmaz. Bilinmeli ki ; Dünyada inkar edilse dahi, hesap günü bütün azalar dile gelip işlediklerini tek tek anlatacaklardır.  Yüce Rabbimiz bizleri  çeşitli ayetleri ile uyarmaktadır.

Ey İnsanlar! Sizi bir tek nefisten yaratan, ondan eşini var eden ve ikisinden pek çok erkek ve kadın meydana getiren Rabb’inize hürmetsizlikten sakının. Kendisi adına birbirinizden dilekte bulunduğunuz Allah’ın ve akrabanın haklarına riayetsizlikten de sakının. Allah şüphesiz hepinizi görüp gözetmektedir.
( Nisa-1 )

Fussilet suresinde bu konuşma anını Semud kavminden örneklendirerek Rabbimiz şöyle buyuruyor:

Semûd kavmine gelince, biz onlara doğru yolu gösterdik. Fakat onlar körlüğü doğru yola tercih ettiler. Bunun üzerine kazandıkları kötülük yüzünden alçaltıcı azabın yıldırımı onları çarpıverdi.
Biz iman edenleri ve kötülükten sakınanları ise kurtardık.
O gün Allah’ın düşmanları cehennem ateşine sürülmek üzere hep bir araya toplanırlar.
Nihayet oraya vardıkları zaman kulakları, gözleri ve derileri yaptıkları şeyler hakkında onların aleyhinde şahitlik ederler.
Onlar derilerine: “Niçin aleyhimize şahitlik ettiniz?” derler. Derileri de: “Bizi her şeyi konuşturan Allah konuşturdu, sizi ilk defa yaratan O’dur ve siz yine O’na döndürülüyorsunuz” derler.
Siz kulaklarınızın, gözlerinizin ve derilerinizin aleyhinizde şahitlik edeceğinden korkarak kötülükten sakınmıyordunuz. Fakat yaptıklarınızdan birçoğunu Allah’ın bilmeyeceğini zannediyordunuz.
İşte Rabbiniz hakkında beslediğiniz bu zannınız sizi helak etti de zarara uğrayanlardan oldunuz.
Şimdi eğer dayanabilirlerse onların yeri ateştir. Yok eğer hoşnutluğa dönmek isterlerse bile artık onlar hoşnut edileceklerden değildirler. (17-24)

Hz. Mevlana mesnevisinde şöyle der:

” Ey yaşayış yolunu gösteren ben bir doğandım, ayağım bağlandı, bu neden? Diye yalvarıp sızlanmaya koyul. Yarabbi de, kötülüğe kuvvetle adım attım. Bu yüzden kahrınla daima zarar ve ziyan içindeyim. Senin öğütlerine karşı kulağım sağırdır. Put kırıyorum diye davadaydım ama put yapıyormuşum meğer. Senin yaptığın şeyleri senin sanatlarını anmak mı farzdır, ölümü anmak mı? Ölüm, güz mevsimine benzer, sense yaprakların aslısın. Şu ölüm yıllardır davulcağızını döver durur da senin kulağın vakitsiz ve yersiz oynar. Fakat can verme çağında ah ölüm dersin. Ölüm şimdi mi seni uyandırdı? Ölümün nara atmadan boğazı yırtıldı sesi tutuldu; dövüle dövüle davulu patladı! Sense kendini bir şeylere verdin, ince eleyip sık dokudun; ne sesini duydun, ne davulunu! Fakat ölümün ne demek olduğunu şimdi anladın işte. “

Gün geçmiyor ki, taciz tecavüz, hırsızlık, haksız yere can almaları duymayalım, görmeyelim. Gün geçmiyor ki dolandırılan, kişisel hakları ihlal edilenlerin haberlerini okumayalım. Minareyi çalan kılıfını hazırlasa da, o kılıf hesap günü hiçbir işe yaramayacaktır. Toplumun genel huzurunu bozmanın, güven duygusunu yok etmenin, adalet diye mahkeme kapılarında hak arayışında heba olup giden zamanların hesabını vermek kolay olmayacaktır. Nefsin kötü isteklerininin peşinden gitmek, mutlaka birisinin hakkına bir ucundan dokunuyor. Kişi kendisini şer işlere meyl ettiren benlik duygusundan  ölmeden önce ölerek kurtulabilir, mahşeri bu Dünyada yaşayarak hak yolda ilerleyebilir. Umduğumuz, nail olmayı dilediğimiz  ” selamette olmak”,  ancak ve ancak Dünya’da gittiğimiz yolun sırat-ı müstakim olmasıyla elde edilir.

* Murakabe (Arapça), “gözetlemek” anlamına gelen Arapça’daki “rakabe” kökünden türetilmiş bir sufi pratiğidir. Dikkatle izlemek, ilgilenmek, gözleri açık tutmak anlamlarını da taşır. Metaforik açıdan kişinin manevi kalbine dikkatini yöneltmesi ve yaratıcısından gelecek sezgiyi beklemesini ifade eder.

İsra Doğan

HADÎKATÜ’S-SÜ’EDÂ

Ya Rabb reh-i ışkunda beni şeydâ kıl
Ahkâm-ı ibâdetün bana icrâ kıl
Nazzâre-i sun’unda gözüm binâ kıl
Evsâf-ı Habîb’ünde dilüm gûyâ kıl

Çeviri: Ey ulu Rabbim, senin aşkının yoluna gönül verip mutlu olmamı; ibâdetle ilgili emrini yerine getirebilmemi sağla! Yarattığın her şeyi görebilmem, sevgili kulun elçin Hazret-i Muhammed’in niteliklerini anlatabilmem için bana yardım et Allahım!